Dzisiaj nasza wspólnota radowała się z powodu sześciu braci z III roku, którzy przoblekli się w strój duchowny – sutannę.
Bezpośrednie przygotowanie do tego wydarzenia rozpoczęło się wspólnie odśpiewaną Jutrznią, podczas której ks. Rektor wytłumaczył nam, czym jest sutanna i jak ją nosić. O godzinie 9 rozpoczęła się półgodzinna adoracja. Po błogosławieństwie Najświętszym Sakramentem klerycy III roku zabrali swoje nowe, idealnie ułożone sutanny i wyruszyli na krużganki, gdzie czekali na nich rodziny i przyjaciele. Wtedy nastąpił pamiętny i symboliczny moment – obcięcie krawatu i uroczyste nałożenie sutanny.
W pełnym radości i wzruszenia orszaku zgromadzeni ruszyli do Bazyliki katedralnej.
Rozpoczęła się uroczysta Msza św., której przewodniczył ks. bp. Arkadiusz Okroj. Przed uczynieniem znaku Krzyża biskup pobłogosławił i poświęcił tych, którzy dopiero co przywidziali sutanny. Na homili skierował do nich słowa, by swoim życiem ukazywali Chrystusa, byli Jego transparentnymi przekaźnikami.
Świętowanie przeniosło się w mury Seminarium. Po wspólnym obiedzie goście rozproszyli się do mniejszych sal, aby w gronie najbliższych dzielić się radością z tymi, którzy, jak powiedział Biskup Arkadiusz, „zewnętrznie utożsamili się z Chrystusem”.
Nasza wspólnota cieszyła się dziś także ze wspomnienia Jana Pawła II. Po modlitwie różańcowej przeszliśmy na most nad Wierzycą, pod jego pomnik. Upraszaliśmy wstawiennictwa i opieki Papieża Polaka i odśpiewaliśmy jego ulubioną pieśń. Na koniec ks. Rektor scharakteryzował nam sylwetkę tego wielkiego świętego jako osoby, która aż do końca swego ziemskiego życia starała się i od siebie wymagała, nawet pomimo ograniczeń ciała. Takiej z wiary wynikającej pracowitości i ofiarności ks. Rektor życzył nam.
Zaprawdę, dzisiejszy dzień pełen był radości!