Formacja – co to takiego?
Pierwsze skojarzenie kieruje myśl na „formę” albo „formowanie„. I nie jest to błąd, ale czy w takim razie formacja to „wciskanie w formę”? Czy seminarium tworzy z nas jednakowych i równych pod każdym względem klonów? Absolutnie nie! Choć nie ukrywam, że istnieje pewna „forma”, do której staramy się jak najbardziej upodobnić – jest nią sam Jezus Chrystus.
Formacja seminaryjna to indywidualne kształtowanie siebie, pod okiem księży moderatorów na wzór Jezusa Chrystusa. Obecnie formację seminaryjną nie tylko w Pelplinie, ale i w całej Polsce opiera się na dokumencie papieża Jana Pawła II Pastores dabo vobis – oczywiście to tylko pewien zarys, model według, którego formacja przebiega, a nie jej szczegóły, bo szczegółowy kształt nabierają dopiero w konkretnym seminarium, a indywidualnie realizują się w kleryku, a potem kapłanie. Według tego dokumentu formacja składa się z czterech równie ważnych filarów: ludzkiego, intelektualnego, duchowego i duszpasterskiego, które w każdym powinny realizować się według indywidualnego usposobienia osoby. Równie ważną sprawą jest fakt, że mówimy o formacji kapłańskiej, a nie formacji do kapłaństwa, niby jest to szczegół, ale to on wskazuje, że formacja w seminarium się zaczyna i trwa przez całe życie.
Formacja ludzka
To jakby fundament. Co roku mieszkamy z kimś innym, uczymy się odpowiedzialności za siebie wzajemnie, uczymy się widzieć drugiego człowieka. Rozmawiamy o naszych radościach, problemach, gdy trzeba upominamy się nawzajem. Wykształcenie tych umiejętności ma służyć budowaniu dobrych relacji z tymi, pośród których będziemy żyć i pracować w przyszłości. Najdoskonalszym wzorem człowieczeństwa jest sam Jezus Chrystus.
Formacja intelektualna
Niektórzy śmieją się, że w seminarium przez 6 lat uczymy się „odprawiania Mszy”. To nie tak! Na studia seminaryjne składają się dwa lata filozofii i cztery lata teologii, które wieńczy się pracą magisterską. Wykłady odbywają się od poniedziałku do piątku, a dodatkowo codzienne studium własne (czas przeznaczony na naukę przy biurku) służy nam w utrwalaniu i poszerzaniu wiedzy zdobytej na zajęciach.
Formacja duchowa
Warsztatem, gdzie pod czujnym okiem naszych ojców duchownych „rzeźbimy” naszego ducha jest przede wszystkim kaplica. To tam rozpoczynamy i kończymy każdy dzień. Tam wspólnie przeżywamy Mszę Świętą, czytamy i rozmyślamy słowa Pisma Świętego, adorujemy Boga. Formacja duchowa to również systematyczna spowiedź czy kierownictwo duchowe.
Formacja duszpasterska
Mówiąc o tym aspekcie formacji, Papież Benedykt XVI określił ją jako czas „roztropnego włączania się w działania i struktury duszpasterskie”. To czas dla innych. To czas, w którym spotykamy się z ludźmi w domu dziecka, hospicjum, więzieniu, domu pomocy społecznej. Co sobotę mamy okazję, aby w takich miejscach przełamywać nasze lęki, uczyć się dawania świadectwa o Tym, który nas powołał i prowadzi. W ramach działalności kół w naszym seminarium organizujemy rekolekcje.